Frans Hals had een karakteristiek gebruik van verf. Welke functie en betekenis had zijn manier van werken? Dit boek is het resultaat van het eerste onderzoek dat daarnaar is gedaan. Christopher Atkins verkent de uniciteit van Frans Hals' aanpak, de relatie tussen zijn werkwijze en de zeventiende- eeuwse esthetiek, de economische motieven en voordelen van zijn methode, de ogenschijnlijke moderniteit van zijn stijl en de wijze waarop die een merknaam werd. Atkins laat zien hoe de door Frans Hals bewust gecultiveerde manier ven van schilderen functioneerde, zowel in zijn eigen tijd als voor latere generaties toeschouwers. Dit biedt een volledig nieuw begrip van het werk van deze Nederlandse grootmeester uit de Gouden Eeuw en een van de meest invloedrijke schilders uit de westerse kunstgeschiedenis. This richly illustrated study is the first consider the manifold functions and meanings of Halss distinctive handling of paint. Atkins explores the uniqueness of Halss approach to painting and the relationship of his manner to seventeenth-century aesthetics. He also investigates the economic motivations and advantages of his methods, the operation of the style as a personal and workshop brand, and the apparent modernity of the artists style. The book seeks to understand the multiple levels on which Halss consciously cultivated manner of painting operated for himself, his pupils and assistants, his clients, and succeeding generations of viewers. As a result, the book offers a wholly new understanding of one of the leading artists of the Dutch Golden Age, and one of the most formative painters in the history of art in the Western tradition. It also provides a much needed interrogation of the interrelationships of subjectivity, style, authorship, methods of artistic and commercial production, economic consumption, and art theory in early modernity.